Onderzoek naar de mening van Rotterdammers over dak- en thuisloosheid in hun stad.

Uitgevoerd door Maurice de Hond, in opdracht van de Pauluskerk
6 september 2019.

Lees hier het persbericht

Conclusie (q1):
Rotterdammers zien minder vaak een dakloze op straat dan drie jaar geleden. Dit is in tegenspraak met de laatste CBS-cijfers, die meer dan een verdubbeling van het aantal daklozen laten zien in tien jaar tijd.

Conclusie (q2):
62% denkt dat er minder dan 30.000 daklozen zijn in Nederland. Er zijn er echter 39.500. Daarmee onderschatten Rotterdammers het daklozenprobleem in Nederland.

Conclusie (q3):
De overgrote meerderheid van de Rotterdammers (71%) vindt dakloosheid veel meer een moreel dan een sociaal- of veiligheidsprobleem. Slechts 4% vindt het helemaal geen probleem.

Conclusie (q4):
In vergelijking met drie jaar geleden wijten meer mensen de oorzaak van dakloosheid aan de complexiteit van de samenleving. (51 tegenover 56%). Minder mensen leggen de oorzaak bij daklozen zelf (15 tegenover 7%).

Conclusie (q5):
32% van de Rotterdammers legt de verantwoordelijkheid van het probleem bij de overheid, een nagenoeg zelfde aantal als in 2016 (32%). 40% vindt dat maatschappelijke organisaties verantwoordelijk zijn, met opvang en begeleiding.

Conclusie (q6):
Rotterdammers zijn opvallend vaker bereid om zelf financieel bij te dragen aan oplossingen. Met de stelling: ‘Als de overheid geld uittrekt voor de bestrijding van dakloosheid en ergens anders op moet bezuinigen, ben ik bereid om in te leveren.’ zegt dit jaar 51% het (zeer) eens te zijn, tegenover 46% in 2016. 20% is het oneens met deze stelling (2019), in 2016 was dat nog 30%.

Conclusie (q7):
Daklozen kunnen vooral rekenen op steun en sympathie van jongeren. 71% van alle mensen tot 30 jaar bereid te zijn mee te helpen wijkinitiatieven is om daklozen te helpen. Bij de mensen tussen 30 en 50 en de 50-plussers is dat respectievelijk 57% en 43%.

Conclusie (q8):
Mensen helpen liever samen dan individueel. Waar 57% zegt bereid te zijn te helpen bij een wijkinitiatief, acht ‘slechts’ 30% van de Rotterdammers het (zeer) waarschijnlijk om ook als individu in de toekomst zelf daklozen te zullen helpen.  37% ziet dat zichzelf niet doen. 11% zegt dat dit alleen waarschijnlijk is bij financiële vergoeding of een andere tegenprestatie.

Conclusie (q9):
Er is grote overeenstemming over de stelling dat in een land als Nederland geen mens op straat moeten leven. 90% van de ondervraagden is het daarmee (zeer) eens (1% meer dan in 2016).