Steff (24 jaar) werkt sinds september 2019 als coördinator Kunst en Cultuur in de Pauluskerk. Ze rondde in maart 2019 haar studie Arts en Society aan de Universiteit van Utrecht af. Steff woont in Utrecht, in de wijk Lombok met haar poes Sara en vijf huisgenoten, die allemaal iets met kunst doen: theater, dans en poëzie. Zelf verzorgt Steff naast haar werk in de Pauluskerk schrijf- en storytelling workshops in het buurthuis bij haar om de hoek en bij een talentontwikkelingstraject voor jongeren Amsterdam. Storytelling leert mensen om in steekwoorden een persoonlijk verhaal te vertellen.

In het buurthuis waar Steff dit doet, gaat het om het verbinden van nieuwkomers en lokale bewoners. Steff komt oorspronkelijk uit Limburg waar ze opgroeide in een klein dorpje in de buurt van Weert. Tijdens en na haar studie werkte ze mee aan het Rotterdamse project ‘All you can Art’ van de Kunsthal. Een project waarbij men probeert zoveel mogelijk Rotterdammers te betrekken bij kunst. Zo kwam ze in contact met mensen die bekend zijn met de Pauluskerk. In haar zoektocht naar een baan zag ze de vacature coördinator Kunst en Cultuur.

Kunst en maatschappij
Tijdens mijn opleiding stelden we eigenlijk constant de vraag: ‘Op welke manier kan  kunst de maatschappij beïnvloeden en in hoeverre is dat in de geschiedenis gebeurd?’. En wat dan ook interessant is om je af te vragen hoe trends of veranderingen in de maatschappij doorwerken in de kunst die gemaakt wordt. Die wisselwerking dus. En dat is precies ook de vraag die ik in de Pauluskerk stel als coördinator Kunst en Cultuur. Daarom past deze plek precies bij wat ik gestudeerd heb en het is de reden waarom ik gesolliciteerd heb. Een universitaire opleiding lijkt misschien ver weg van de gewone maatschappij. Maar we moesten verplicht stage lopen en veel studenten werkten al in de praktijk van kunst en empowerment. De studie zorgde ervoor dat we de praktijk verder konden uitdiepen.

Hier in de Pauluskerk wordt gezegd dat kunst een helende werking heeft. Er worden activiteiten aangeboden waarvan we zeggen die zijn goed voor mensen. En in de Pauluskerk wordt ook het belang gezien van kunst  als manier om verhalen aan Rotterdam te vertellen:  dit zijn je inwoners en die zitten niet in een goede positie en daar moet je iets aan doen!

Indruk tot nu toe
Ik heb het goed naar mijn zin. Het is een nederige positie om hier te mogen werken, omdat ik veel kan leren over het leven. Iedereen heeft een andere ervaring en een ander leven geleid. Het zijn verhalen die ik niet altijd goed ken. Het is mooi dat ik dat mag horen en er van mag leren.

Ik vind het ook een warme plek met een integere sfeer. Ondanks dat er hulpverlening in huis is, voelt het niet als een instituut. Het lijkt ook of hier minder om de regels wordt gegeven, dat vind ik prettig. Misschien komt het ook omdat het een kerk is, het voelt meer als hulp van mens tot mens.

Inspiratie

Bijvoorbeeld bij het Paulus Podium onlangs. Dan zie ik mensen opleven als ze hun verhaal doen. Er zit veel talent overal. Dat vind ik heel inspirerend. En ik wil zoeken naar manieren waarop mensen hun talent  verder kunnen ontwikkelen en dat ándere mensen dat ook kunnen zien. Ik denk er graag over na hoe we dat het beste kunnen doen, zodat het tot zijn recht komt. En ook om daarbij mensen te laten samenwerken. Want het is mooi als al dat talent samenkomt, dan ontstaat er iets magisch.

Concrete plannen
We gaan samenwerken met het International Community Arts Festival. Dat is het grootste Community Art Festival ter wereld. Het Rotterdams wijktheater is daar het moedertheater van. Community art is een stroming in de kunst die altijd vanuit de gemeenschap kunst maakt. Dus alle thema’s, vraagstukken,  problemen komen vanuit de gemeenschap en dan wordt er aan de hand daarvan iets gemaakt

Tijdens dat festival komen er allerlei internationale gezelschappen naar Rotterdam. Wij gaan bijvoorbeeld samenwerken met Hobson Street Theatre. Dat is een groep uit Auckland in Nieuw-Zeeland , die bestaat uit dak-en thuislozen. Zij komen hier in maart 2020 naar toe. Voorafgaand willen ze graag een uitwisseling met ons doen over het thema Safe Spaces (veilige plekken). Mijn idee is om dit thema bij al onze groepen neer te leggen (schrijverscafé, open ateliers, percussielessen, gitaarlessen, zangkoor)  zodat door alle groepen aan 1 thema wordt gewerkt. Hierdoor ontstaat er misschien ook meer verbinding en loyaliteit tussen de groepen. Het  materiaal daarvan wordt naar Nieuw Zeeland opgestuurd en dan gaan zij daar iets van maken. En misschien gaat het dan nog een keer op en neer en ontstaat er een soort dialoog.

In maart komen ze dan hier naar toe in de Pauluskerk. Mensen van ons kunnen dan ook meewerken aan de voorstelling in het kader van theateratelier Pauluskerk ism Formaat. De voorstelling vindt plaats in de Pauluskerk. Hierdoor komen allerlei mensen met elkaar in verbinding en maken we samen iets.

Toekomst
Zelf zou ik me in de toekomst willen focussen op Spoken Word. Dit betekent letterlijk: gesproken woord. Het gaat eigenlijk over alle taal. Het komt uit de Afro- Amerikaanse gemeenschap in de jaren 60 tijdens de burgerrechtenbeweging die opkwam voor de rechten van de zwarte inwoners van Amerika. Het is een politieke vorm van kunst. De mensen gingen het podium op en vertolkten wat er moest veranderen. Het lijkt op rap (gesproken taal waar ook veel ritme in zit). En dat ritme is meegenomen naar Spoken Word. Het is vorm van poëzie. Maar poëzie oogt voor veel mensen nog ontoegankelijk, Spoken Word gaat eigenlijk over jezelf, jouw positie, wensen en idealen en die  uitspreken op een podium. En dat past eigenlijk mooi bij kunst als politiek middel.  Het is een wat jongere vorm van kunst, die mij aanspreekt. Ik zou bijvoorbeeld met een uitje wel naar een Spoken Word evenement willen gaan of mensen uitnodigen in de Pauluskerk voor een workshop Spoken Word.

Ik hoop dat ik meer en meer de mensen in de Pauluskerk leer kennen, waardoor ik hoor wat mensen willen of wat hen zou helpen. Dan kan ik er op aan sluiten met activiteiten, de samenwerking zoeken zodat er ontmoetingen kunnen plaatsvinden. En zo zou kunst kunnen fungeren als verbinding tussen mensen, zodat ze meer van elkaar leren. Als ik daar iets van zou kunnen zien in het komende jaar.

Gezocht:

Vrijwilligers die Steff willen ondersteunen bij uitjes of festivals in of buiten de Pauluskerk.

Ook ideeën voor activiteiten zijn welkom.

Een mailtje naar steffgeelen@pauluskerkrotterdam.nl en Steff neemt contact met je op.