Everlasting Friendship
De Pauluskerk heeft al decannia lang een zeer hechte band met de Evangelisch Lutherse School en kerk in Beith Sahour. en onderneemt allerlei ondersteuningsacties en manifestaties, gezamenlijk met allerlei nationale en internationale kerkelijke en niet-kerkelijke organisaties, om door middel van geweldloze vredesinitiatieven Israël onder politieke en economische druk te zetten om het internationale recht te respecteren, de bezetting te beëindigen en daarmee het grootste vluchtelingenprobleem ter wereld op te lossen.
‘Everlasting Friendship.’ Een gedenksteen met deze tekst getuigt van deze hechte vriendschap van de Evangelisch Lutherse School en kerk te Beit Sahour en onze Pauluskerk, vanaf het moment dat Kees Thieme daar, in aanwezigheid van honderden genodigden, in 1993 een olijfboom plantte.
Het contact met onze tot zustergemeente uitgegroeide relatie ontstond toen de toenmalige voorganger en directeur Hani Odeh van de school (met 250 leerlingen, waarvan driekwart uit moslims bestaat) tijdens de eerste intifada (opstand) van 1987 een noodkreet de wereld instuurde, die ook ons via Hans Visser bereikte.
Bewoners van Beit Sahour op de door Israël bezette westelijke Jordaanoever, vlakbij Bethlehem, weigerden toen belasting te betalen aan de bezetter zonder dat daar enige tegenprestatie tegenover stond. ‘No taxation without presentation’, was het motto.
Het gewelddadig optreden daartegen door de IDF (het Israëlische leger) maakte niet alleen slachtoffers, arrestaties, een uitgaansverbod, confiscaties, van onder meer winkelgoederen, maar ook de E.L school werd zwaar getroffen.
Opkomen voor slachtoffers, niet onbekend in de Pauluskerk, resulteerde in daadwerkelijke en morele steun aan en intensief contact en regelmatige bezoeken over en weer. Een warme wederzijdse band ontstond en allerlei initiatieven werden ontwikkeld. Groepsreizen, bezoeken aan vluchtelingenkampen en ervaringen met de Israëlische gewelddadigheden. Hans Visser en Kees Thieme maakten daar ook kennis mee toen zei na een bezoek aan het E.L. Wafa Ziekenhuis in Gaza een hele avond en nacht in Beit Sahour onder Israëlisch vuur lagen. Zij waren daar op verzoek van El Awda (terugkeer) van de Palestijnse gemeenschap in Vlaardingen om er geld te bezorgen dat door deze gemeenschap was ingezameld. Bij het laatste bezoek werd dominee Dick Couvée daar hartelijk ontvangen, maar Kees Thieme kreeg geen toestemming Gaza binnen te gaan. Het was toen al meerdere malen beschoten en het werd tijdens de laatste oorlog door Israël totaal weggebombardeerd.
De opening van de nieuwe Pauluskerk in 2013 werd opgeluisterd door optredens van de folkloristische Dabka dansgroep van studenten van de E.L. School o.l.v. ds. Ashraf Tannous en leerkracht Salim Jaber.
In de loop der jaren ontstonden allerlei ondersteuningsacties en manifestaties, gezamenlijk met allerlei nationale en internationale kerkelijke en niet-kerkelijke organisaties om door middel van geweldloze vredesinitiatieven zoals BDS (Boycot, Desinvesteren en Sancties), Israël onder politieke en economische druk te zetten om het internationale recht te respecteren, de bezetting te beëindigen en daarmee het grootste vluchtelingenprobleem ter wereld op te lossen.
Sinds 1948 zijn dat inmiddels zes miljoen Palestijnse mensen verspreid over Gaza, het Midden-Oosten, Europa en de V.S, Daoud Nassar van de Tent of Nations te Bethlehem leerden we kennen. Ondanks alle pogingen van Israël om hem van huis en haard te verdrijven is Daoud al jarenlang aan het procederen en houdt hij dapper het motto ‘We refuse to be ennemies’ vol.
Al deze ervaringen leidden ertoe de PAIS werkgroep Rijnmond e.o. op te richten die zich met name inzet om de kerken in Nederland uit te nodige tot een daadwerkelijke solidariteit met de Palestijnse bevolking en met name onze christelijke broeders en zusters aldaar. Zie paisrijnmond.nl. Nadere informatie over de ervaringen met onze Lutherse vrienden verstrekt Kees Thieme graag: keesthieme@gmail.com
Kijk ook op de website van PAIS Rijnmond