Boekenlijst – Fictie

Het kleine meisje van meneer Linh

Philippe Claudel

Meneer Linh ontvlucht zijn door oorlog geteisterde land, op zoek naar een betere toekomst voor zijn kleindochter. De toewijding waarmee hij zich over het kleine meisje ontfermt maakt hem tot mikpunt van de spot van zijn kamergenoten in het asielzoekerscentrum. Meneer Linh voelt zich niet thuis in het vreemde land, tot hij op een dag meneer Bark ontmoet. Meneer Bark praat vooral over zijn vrouw die kort daarvoor is overleden. Meneer Linh verstaat hem niet maar hij luistert, met zijn kleine meisje op schoot. Ze blijven elkaar dagelijks op hetzelfde bankje in het park treffen.
Tot op een dag meneer Linh en zijn kleindochter plotseling worden overgeplaatst naar een gesloten inrichting, elders in de stad. Hoe moet hij nu zijn vriend terugvinden? Met gevaar voor eigen leven onderneemt hij een ontsnappingspoging, die uitmondt in een dramatische ontknoping. Het kleine meisje van meneer Linh is een schitterend geschreven roman, die geen lezer onberoerd zal laten. Met zijn meesterlijke sfeerbeschrijvingen, prachtige beelden en treffende taalgebruik raakt hij de kern van het menselijk bestaan: de fundamentele behoefte aan het contact met andere mensen.

‘Een oude man staat op het achterdek van een boot. In zijn armen houdt hij een lichte koffer en een pasgeborene, nog lichter dan de koffer. De oude man heet Meneer Linh. Hij is de enige die weet dat hij zo heet, want iedereen die het wist is om hem heen gestorven.’

Hoe ik talent voor het leven kreeg

Rodaan Al Galidi

‘Een betoverende roman over de ervaringen van een asielzoeker met een onbarmhartig regime: polderbureaucratie zo taai als klei. Al Galidi houdt ons een spiegel voor. Een spiegel waar we niet van mogen wegkijken.’ ADRIAAN VAN DIS

Semmier Kariem vlucht uit Irak. Zeven jaar van honger, verdwalen en angst later landt hij op elf februari om negen uur – of was het om elf uur op negen februari – op Schiphol. In de chaos van die eerste dagen in Nederland kan hij zich het precieze tijdstip niet meer herinneren. Hij vraagt asiel aan. Wat hij niet weet is dat hiermee het langste wachten van zijn leven begint, in het asielzoekerscentrum, een wachtkamer die hij deelt met vijfhonderd anderen. Intussen bestudeert Semmier het land waarvan hij misschien ooit deel mag uitmaken, maar ook al verblijft hij er nu, hij blijft een buitenstaander. Hoe ik talent voor het leven kreeg is een roman over mensen die zijn onderworpen aan wetten en regels. Allemaal wachten ze, vaak jarenlang, tot hun leven opnieuw kan beginnen, en dat doen ze op hun eigen manier – de een al wat lijdzamer dan de ander.

‘”Het AZC,” schrijft Al Galidi, “is een graf waarin de tijd van een paar honderd mensen begraven ligt.” Voor dat graf richtte hij een aangrijpend monument op, dat tegelijk een aanklacht en een spiegel is. Ik schaamde me voor wat ik erin zag.’ TOMMY WIERINGA

Samenloop van omstandigheden

Saman Amini

‘Samenloop van Omstandigheden’ is een volledig geïllustreerd boek gebaseerd op de gelijknamige solovoorstelling waarmee de Iraanse theatermaker en zanger Saman Amini door Nederland tourde in 2017 en 2018. Zijn teksten, in de grote kranten gelauwerd om hun scherpte en muzikaliteit, worden ondersteund door de paginagrote illustraties en tekeningen van de talentvolle Tom Jager. Het samenspel tussen tekst en beeld zorgt voor een overweldigende en fantasierijke beleving die in boekvorm tot op heden uniek is. Het boek vertelt over een jongen die wakker ligt en wordt geteisterd door nachtmerries. De enige manier om in slaap te komen, is de confrontatie aangaan met de spoken uit zijn verleden. Dit is waar de reis door het leven van deze jongen begint; de plek waar hij opgroeide, zijn ouders en zijn oversteek naar ‘de andere kant van het hek’. Dit is niet een verhaal over vluchten, dit is een verhaal over aarden. Want als je eenmaal die reis hebt gemaakt, en in tegenstelling tot zoveel anderen de overkant hebt bereikt, wat dan? Hoe begin je aan een tweede leven, met in je hoofd een verleden dat in niets lijkt op het heden en geen duidelijk beeld van de toekomst? Dit is geen autobiografie, maar een bundeling van zijn eigen ervaring en alle verhalen die Saman hoorde tijdens de zes jaar die hij in AZC’s doorbracht. Met dit kunstwerk in boekvorm laat Saman zien hoe duizenden kinderen en jongeren in ons land zich voelen: gevangen tussen twee werelden in.

Duizend vaders

Nhung Dam

In een afgelegen dorp aan de rand van de wereld probeert een Vietnamese familie te overleven. Als bootvluchtelingen werden ze door een noordelijk vrachtschip uit het water gevist en in een voor hen onbekend ijskoud land geplaatst. Als de vader op een dag onaangekondigd vertrekt, zit de Chinese maffia het achtergebleven gezin op de huid. De elfjarige dochter raakt bekneld tussen de totale wanhoop van haar moeder en de gekte van de omgeving vol vreemden. Het enige wat ze heeft in een wereld vol hoeren, tandpastaverkopers en gokverslaafden is haar rijke verbeelding.
Duizend vaders is een ontwapenend verhaal, even zuiver als tragisch. Geschreven met lichte toets en volkomen dichtbij.

Moeder schreef nooit. Omdat ze dat zonde van het papier vond. En omdat ze het niet zo goed kon. Schrijven. Er stonden een paar woorden in het toiletpapier gekrast. Het was raar om die ochtend het handschrift van mijn moeder te zien.

Boekenlijst – Kinder- en Jeugd

Vluchteling

Alan Gratz

De aangrijpende verhalen van drie kinderen op de vlucht
Een actuele jeugdroman, die even spannend is als aangrijpend
Vluchteling beschrijft de levens van Josef, Isabel en Mahmoud. Zij zijn door tijd en ruimte gescheiden, maar hebben desondanks veel met elkaar gemeen. Door het dreigende gevaar in hun landen van herkomst, is ieder van hen noodgedwongen te vluchten.
Josef leeft in het Duitsland van de jaren dertig, waar hij als Joodse jongen niet langer veilig is. Samen met zijn familie vertrekt hij per schip naar de andere kant van de wereld.
Isabels verhaal speelt in 1994, in het zeer onrustige Cuba. Haar familie en zij hopen veiligheid en vrijheid in Amerika te vinden, waar ze op een vlot naartoe varen.
Mahmoud komt uit Syrië, waar in 2015 geweld en vernietiging de overhand hebben. Dit is voor zijn familie en hemzelf de reden om zich richting Europa te bewegen.
Alle drie laten ze noodgedwongen alles wat vertrouwd is achter in hun zoektocht naar een betere toekomst.

Jamil en Jamila

Elsbeth de Jager

Jamil en Jamila wonen in een Syrisch vluchtelingenkamp. Jamil komt er net aan, Jamila woont er al wat langer. Net als heel veel andere kinderen moesten ze vluchten vanwege de oorlog. Jamila wil graag vrienden worden met Jamil. Maar waarom geeft hij zo vaak geen antwoord? En wat lastig dat hij voor zoveel dingen bang is … Als Jamila iets moet doen waarvoor ze eigenlijk het liefst weg wil lopen, is het Jamil die haar helpt. Het boek is geschreven door Elsbeth de Jager en Esther van der Ham op verzoek van Oscar Assadullah Mukhtar Bergamin, directeur van Ash-sham CARE. Hij en zijn medewerkers zorgen voor hulpverlening en wederopbouw in Syrië waaronder de start van de scholen in de vluchtelingenkampen. De sprekende illustraties in het boek zijn gemaakt door Esther van der Ham. Zwart-wit potloodtekeningen die door de kinderen zelf nog ingekleurd kunnen worden. De kinderen in de vluchtelingenkampen kennen de kleuren niet meer en ook dit helpt hen. ‘Jamil & Jamila’ is geschreven en geïllustreerd om op de scholen in de vluchtelingenkampen te gebruiken. De structuur en regelmaat die het schoolleven biedt, vermindert de kans op een blijvend trauma en zorgt voor een beter toekomstperspectief. Het boek is zo geschreven dat het kinderen ondersteunt bij wat voor hen belangrijk is, zoals het leren en onthouden van hun eigen achternaam, de cijfers en de kleuren. Dingen die voor kinderen in Europa heel vanzelfsprekend zijn, maar die zij zijn vergeten. Kinderen in Europa kunnen door het lezen van het boek meer begrip krijgen voor leeftijdgenootjes in de vluchtelingenkampen. Dit boek is het eerste deel in een serie. Met de aankoop van dit boek worden de kinderen gesteund die slachtoffer zijn van de Syrische burgeroorlog. Voor elk verkocht exemplaar stelt Droomvallei Uitgeverij het volgende deel van deze serie gratis beschikbaar aan de kinderen in de vluchtelingenkampen. De illustraties in het boek zijn met de hand gemaakt, met één potlood, één gum en één puntenslijper om ook hiermee de relatie met het leven van de kinderen in de kampen te leggen. Achter in de Europese versie van het boek staat een speciaal “Doe- en ontdekgedeelte” waarmee de kinderen in Europa meer te weten komen over het dagelijkse leven in het vluchtelingenkamp. Ze kunnen ontdekken welke route Jamil en Jamila hebben afgelegd om in het kamp te komen, er staan recepten van de in het boek vermelde gerechten en nog veel meer.

Elsbeth de Jager werkt als beëdigd vertaler en docent Duits. In 2008 begon ze met schrijven. `Jamil & Jamila is haar negende boek. Elsbeth heeft twee volwassen kinderen en woont met haar man in Hilversum.

Naima is hier nieuw

Carolijn Leisink

Vrolijke voorleesverhaaltjes over een meisje dat samen met haar gezin een nieuw leven opbouwt in Nederland. Voor kinderen vanaf 5 jaar. Naima is met haar mama gevlucht voor de oorlog. In Nederland wordt haar nieuwe buurjongen Anwer haar beste vriend. Naima leert veel in de kleuterklas van juf Loes. En op een dag mag haar grote broer Khaled ook naar Nederland komen. Opa woont nog altijd in hun oude land, maar met hem kan ze wel skypen.

Jij en ik,verhalen over vriendschap en vluchtelingen

Margaretha van Andel

Wie durft een Vlaming te helpen die in de Eerste Wereldoorlog zijn land is ontvlucht en hier niet welkom is? Wat doe je als er opeens een nieuw kind uit een ver land bij je in de klas komt? Zou jij mensen tijdens de Hongerwinter van eten hebben voorzien? Hoe stel je je op als je vader wordt opgepakt in een demonstratie tegen asielzoekers? En wie kom je tegen op Mars als je de aarde hebt moeten ontvluchten?

Jan Terlouw, Gijs Wanders, Margaretha van Andel, Ariënne Bolt, Alyze Bos, Pieter Koolwijk, Joyce Pool, Jesse Goossens, Mireille Geus, Carolien Ceton, Anna van Praag, Jowi Schmitz, Peter-Paul Rauwerda, Ellen van Velzen, Lenneke Westera, Eva Moraal, Marloes Morshuis, Sjoerd Kuyper en Annet Huizing laten zien dat vriendschap grenzen en culturen, afkomst en geaardheid overstijgt.
En dat vluchtelingen welkom zijn.

Verhalen en gedichten over heden, verleden en toekomst – en zelfs een vleugje fantasy.

Het andere Koek Boek– lievelingsgerechten en traktaties van nieuwe Nederlandse kinderen

Mirjam Marks

‘In Afrika spreken we allemaal verschillende talen,’ zegt Ruth wanneer ze okrasoep, het lievelingsgerecht van haar zoontje Succes (5 jaar), klaarmaakt. ‘Maar iedereen eet soep met fufu, dat brengt de mensen samen. Om samen te eten heb je geen taal nodig.’ In Het Andere Koek Boek vertellen kinderen die uit hun geboorteland gevlucht zijn en nu in Nederland wonen over hun lievelingsgerechten en -traktaties. Het is een kookboek voor de hele familie, met een verrassende en kleurrijke verzameling recepten van over de hele wereld. Documentairemaker Mirjam Marks en ontwerper Rianne van Duin waren te gast bij achttien gezinnen op vijf azc’s om samen met de kinderen en hun ouders te koken. Mirjam legde alles vast op foto en film, Rianne maakte samen met de kinderen animatiefilmpjes die de verhalen bij de gerechten verbeelden. Culinair expert Jonah Freud schreef vervolgens de recepten zo op dat iedereen ze thuis kan maken. De verhalen en animatiefilmpjes die de kinderen maakten kun je via een QR-code bekijken. Het Andere Koek Boek is verzameling van verhalen, smaken en recepten uit alle hoeken van de wereld, van Afghaanse dumplings tot Afrikaanse kokos-oliebolletjes en van Iraakse worstenbroodjes tot Libanese baklava.

Zonder titel

Erna Sassen

Aangrijpende jeugdroman over een vluchtelinge die terugkeert naar haar geboorteland, en haar beste vriend die achterblijft (15+). Vormgegeven als schetsboek, met prachtige illustraties van Martijn van der Linden.

Zivan.
Die keer in het opvanghuis in Friesland.
Ik was zo blij dat ik weer naast je zat. Aan die grote tafel met al die meiden. We deden een spelletje met z’n allen, Codenames. Jij en ik waren een heel goed team.
Toen het tijd werd om terug te gaan, bracht je me naar de auto van tante Shanya. We namen afscheid. Je omhelsde me en omdat ik niets meer wist te zeggen, zei jij, misschien per ongeluk: ‘Nou dag! Dan ga ik maar weer naar huis.’ En je liep terug naar je nieuwe vriendinnen. Weg van mij. Ik keek naar je. Naar hoe je van mij wegliep.
Met dat prachtige diepzwarte golvende haar. Die mooie rechte rug. Die ik zo vaak heb getekend in bikini of in een T-shirt. Die lieve, mooie, rechte rug.
Zivan! wilde ik schreeuwen, Zivan! Je vergist je!
IK BEN JOUW THUIS!

Mensen met koffers

Sjoerd Kuyper

Momenteel zijn er wereldwijd 80.000.000 mensen op de vlucht. Bij zulke verbijsterende cijfers verdwijnen de gezichten achter de getallen. In zijn gedicht ‘Mensen met koffers’ schetste Sjoerd Kuyper het gevoel van ontheemding van deze vluchtelingen. Annemarie van Haeringen maakte twaalf portretten bij de tekst en gaf de mensen weer een gezicht.

 

Boekenlijst – Mens en Maatschappij

Manifest van een immigrant

Suketu Mehta

We zouden immigranten moeten verwelkomen in plaats van vrezen, betoogt Suketu Mehta in zijn glasheldere, gloedvolle Manifest van een immigrant. Als gerenommeerd journalist werkte en woonde Mehta over de hele wereld. Met eigen ogen zag hij hoe migratie veel goeds oplevert en landen en gemeenschappen tot bloei kan brengen. Het Westen wordt dan ook niet bedreigd door migratie, maar door de angst voor migratie. Tegenover die angst plaatst Mehta de verhalen van alledaagse helden: gewone mensen die keihard werken om er het beste van te maken. Hij vertelt ook zijn eigen migratieverhaal en laat zien welke rol klimaatverandering, het verwoestende nalatenschap van kolonialisme en economische ongelijkheid spelen in het vervagen van de grenzen. Zijn aanstekelijke empathie maakt grote indruk. Manifest van een immigrant is een hoopvolle en noodzakelijke toevoeging aan het hedendaagse debat.

Niemand wil ze hebben, Europa en zijn vluchtelingen

Linda Polman

Het verhaal van Linda Polman over het Europese ‘vluchtelingenmanagement’ begint in de zomer van 1938 in het statige Franse kuuroord Evian, bij de eerste internationale top over de vluchtelingencrisis in Europa. Het aantal Joden dat uit nazi-gebied probeerde te ontkomen was geëxplodeerd: er waren dringend opvangplaatsen nodig. Alle argumenten van West-Europese regeringen om de vluchtelingen níét binnen te laten waren dezelfde als nu: de ‘migranten’ zouden niet stroken met nationale normen en waarden, banen en huizen willen afpakken en de cohesie in de samenleving bedreigen. Het enige wat de conferentie opleverde was de hoon van nazi-Duitsland: ‘Niemand wil ze hebben’ kopte een Duitse krant triomfantelijk. Polman onderzoekt de ontwikkeling van het Europese vluchtelingenbeleid sinds 1938. De reis gaat van Evian, naar de na-oorlogse kampen in West-Europa voor vluchtelingen vanachter het IJzeren Gordijn, via de ‘veilige enclaves’ op de Balkan in de jaren negentig, naar de megavluchtelingenkampen op het Afrikaanse continent, waar de UNHCR Europa’s ‘containmentbeleid’ implementeert, het ‘inkapselen’ van het vluchtelingenprobleem. De reis eindigt op het Griekse Lesbos, het epicentrum van de grootste Europese vluchtelingencrisis sinds 1938. Wat is er terechtgekomen van de belofte van ‘nooit meer’ waarop het VN-vluchtelingenverdrag in 1951 was gebaseerd? Tachtig jaar Europees vluchtelingenbeleid en nog steeds wil niemand ze hebben. Onderzoeksjournaliste Linda Polman schreef in 2008 het geruchtmakende ‘De crisiskaravaan’, over de duistere achterkant van de internationale humanitaire hulpoperaties in oorlogsgebieden. Ze maakte internationale furore met haar boek, het verscheen in tien landen. Ze is ook auteur van het veel geprezen ”k Zag Twee Beren’, over de VN-vredesmissies in Rwanda, Somalië en Haïti. Ze woonde en werkte vele jaren als freelance correspondent in o.m. West-Afrika. Ze publiceerde onder meer in De Groene Amsterdammer, de Volkskrant, NRC Handelsblad, The Guardian en Granta en heeft columns in De Militaire Spectator en Wordt Vervolgd.

Niemand wil ze hebben, Europa en zijn vluchtelingen

Linda Polman

Het verhaal van Linda Polman over het Europese ‘vluchtelingenmanagement’ begint in de zomer van 1938 in het statige Franse kuuroord Evian, bij de eerste internationale top over de vluchtelingencrisis in Europa. Het aantal Joden dat uit nazi-gebied probeerde te ontkomen was geëxplodeerd: er waren dringend opvangplaatsen nodig. Alle argumenten van West-Europese regeringen om de vluchtelingen níét binnen te laten waren dezelfde als nu: de ‘migranten’ zouden niet stroken met nationale normen en waarden, banen en huizen willen afpakken en de cohesie in de samenleving bedreigen. Het enige wat de conferentie opleverde was de hoon van nazi-Duitsland: ‘Niemand wil ze hebben’ kopte een Duitse krant triomfantelijk. Polman onderzoekt de ontwikkeling van het Europese vluchtelingenbeleid sinds 1938. De reis gaat van Evian, naar de na-oorlogse kampen in West-Europa voor vluchtelingen vanachter het IJzeren Gordijn, via de ‘veilige enclaves’ op de Balkan in de jaren negentig, naar de megavluchtelingenkampen op het Afrikaanse continent, waar de UNHCR Europa’s ‘containmentbeleid’ implementeert, het ‘inkapselen’ van het vluchtelingenprobleem. De reis eindigt op het Griekse Lesbos, het epicentrum van de grootste Europese vluchtelingencrisis sinds 1938. Wat is er terechtgekomen van de belofte van ‘nooit meer’ waarop het VN-vluchtelingenverdrag in 1951 was gebaseerd? Tachtig jaar Europees vluchtelingenbeleid en nog steeds wil niemand ze hebben. Onderzoeksjournaliste Linda Polman schreef in 2008 het geruchtmakende ‘De crisiskaravaan’, over de duistere achterkant van de internationale humanitaire hulpoperaties in oorlogsgebieden. Ze maakte internationale furore met haar boek, het verscheen in tien landen. Ze is ook auteur van het veel geprezen ”k Zag Twee Beren’, over de VN-vredesmissies in Rwanda, Somalië en Haïti. Ze woonde en werkte vele jaren als freelance correspondent in o.m. West-Afrika. Ze publiceerde onder meer in De Groene Amsterdammer, de Volkskrant, NRC Handelsblad, The Guardian en Granta en heeft columns in De Militaire Spectator en Wordt Vervolgd.

Boekenlijst – Non-fictie

De ijssalon van meneer Mebrat

Gebre Zemichael & Gerda Crouset

De ijssalon van meneer Mebrat is het persoonlijke verhaal van een Eritrese jongen die samen met zijn dertienjarige neefje op de vlucht slaat om aan zijn lot te ontkomen. Een vlucht die zes jaar zal duren.
‘Kun je me vertellen waar je littekens vandaan komen?’, vroeg auteur en journalist Gerda Crouset op een dag aan de Eritrese vluchteling Gebre Zemichael. Ze was toen al een tijdje zijn taalcoach. Er volgde een lange reeks ontboezemingen: de voettocht, het gebrek aan geld en voedsel, de martelingen, de macabere taferelen langs de dodenweg in de woestijn, de detentiekampen, de mensensmokkelaars en de emotionele telefoongesprekken met de familie thuis, in Asmara.
En toch waren er ook warme en ontroerende momenten, waarin de jongens met hulp van anderen de moed vergaarden om verder te trekken. Want in hun honger naar vrijheid konden Gebre en Hayat maar één kant opkijken.
Een boek waarin je wegduikt, dat je ademloos doet doorlezen en dat je ook na de laatste bladzijde niet meer loslaat.

Gerda Crouset is journaliste en auteur. Ze debuteerde met de autobiografische roman Date, een aangrijpende roman over verlies, rouw en de wens om weer verliefd te worden. In 2013 verscheen haar twee roman Niemand weet, een psychologische thriller over een man die in paniek raakt als blijkt het verleden hem achtervolgt.

Op zoek naar vaste grond, Van Somalische vluchtelinge tot Vlaams kabinetsmedewerker

Ayan Mohamud Yusuf

Ayan Mohamud Yusuf werd in 1980 geboren in Mogadishu in Somalië, als de op een na jongste in een gezin met negen kinderen. Nadat een oorlog uitbarstte, vluchtte de familie in 1991 naar verschillende buurlanden, waar ze in tal van onwerkelijke situaties terechtkwamen. Ayan geraakte gescheiden van haar familie. Toen ze bijna zeventien jaar was, belandde ze in Brussel. Haar omzwervingen kwamen tot een einde, een stabiel leven kwam in de plaats. Maar haar zoektocht blijft voortduren. ‘Wie ben ik? Bij wie hoor ik? Waar voel ik me thuis? Hoe kan ik mijn verleden verwerken en me stilaan weer openstellen voor mijn medemens?’ Met de vragen die Ayan zich stelt, kan iedereen zich identificeren. Op zoek naar vaste grond is het waargebeurde levensverhaal van Ayan, die het van vluchtelinge schopte tot kabinetsmedewerker van verschillende premiers en minister-presidenten. Haar veerkracht, haar geloof in de kracht van de liefde en verbondenheid, de inspirerende levenslessen die ze uit haar ervaringen heeft getrokken, hebben haar gemaakt tot wie ze vandaag is: ‘Het was een lange reis, zowel in tijd als in afstand. Een reis langs verwoestingen, gruwel, uitzichtloosheid en mezelf verliezen. Maar ook een reis vol hoop, licht, moed, positivisme en mezelf weer terugvinden. Het gaat over mezelf en mijn dierbaren verliezen en weer terugvinden.’

Tranen en troost, Mijn dagelijkse belevenissen als vluchtelingenarts op Lampedusa

Pietro Bartolo & Lidia Tilotta

Op het kleine Italiaanse eiland Lampedusa in de Middellandse Zee arriveren al vijfentwintig jaar lang vele duizenden bootvluchtelingen. Pietro Bartolo, de enige dokter op het eiland, ontfermt zich in zijn kleine ziekenhuis over hen. Dag en nacht staat hij op de kade en verwelkomt hij en geeft medische hulp. Dit is zijn persoonlijke verhaal, vermengd met de dramatische getuigenissen van vele mannen, vrouwen en kinderen die ontsnapten aan oorlog en uithongering.

Pietro Bartolo is geboren op Lampedusa en runt daar vanaf 1991 de kliniek. Hij is een van de hoofdpersonages in de 2017 Oscargenomineerde documentairefilm Fuocoammare (Fire at Sea) die ook de Gouden Beer won op het filmfestival van Berlijn in 2016.
Lidia Tilotta is journaliste en werkt voor de Italiaanse tv-zender Rai. Ze heeft vaak over de toestand van de vluchtelingen op Lampedusa geschreven.Tilotta woont in Palermo.

STIL Leven

Stichting Stil

In Nederland leven naar schatting enkele tienduizenden ongedocumenteerde mensen. Er is weinig bekend over wie deze mensen nu eigenlijk zijn. Ze zijn vaak noodgedwongen onzichtbaar.

Stil Leven geeft jou de kans om kennis te maken met een aantal mensen die middels pakkende full quote verhalen en prachtige foto drieluiken uit de onzichtbaarheid treden. Hun achtergronden zijn heel divers, maar het zijn allemaal mensen met dromen, ambities en herinneringen. Mensen zoals jij en ik.

Wij zagen een licht – berichten vanuit Lesbos

Laura Janssen

Laura Jansen komt na een intensieve wereldtournee uitgeput en met een gebroken hart thuis in Amsterdam. Als ze hoort over vluchtelingen die aankomen op het Centraal Station besluit ze iets te doen. Het is 2015 en de vluchtelingencrisis bevindt zich op een dieptepunt. Avond aan avond brengt ze door op het station om samen met anderen de uitgeputte en wanhopige mensen welkom te heten en bij te staan. Hun verhalen raken haar diep en tekenen een steeds duidelijker beeld van de humanitaire ramp die zich op slechts enkele uren vliegen aan het voltrekken is. Ze besluit voor tien dagen naar Lesbos af te reizen. Tweeënhalf jaar blijft ze op het eiland en zet ze zich met hart en ziel in aan de kust en in de kampen. Pas als ze weer thuis is komt de klap. Niets blijkt meer hetzelfde.

Wij zagen een licht is een diep persoonlijk en aangrijpend verhaal waarin onschuldige mannen, vrouwen en kinderen een gezicht krijgen. Een even indringend als hoopvol boek over daadkracht en menselijkheid, maar ook
over persoonlijke ontwikkeling en mentale gezondheid.

Mijn ontelbare identiteiten

Sinan Cankaya

Over het opgroeien in Nederland als kind van migranten

‘Wat willen jullie dat ik zeg?’ vraagt Sinan Çankaya als hij wordt uitgenodigd om te spreken op het veertigjarige jubileum van zijn oude middelbare school. De uitnodiging creëert een opening waar vergeten herinneringen uit zijn jeugd en middelbareschooltijd zich doorheen wurmen. Zo denkt Çankaya terug aan zijn voormalige geschiedenisleraar Nico Konst, ooit de tweede man van de extreemrechtse Centrumpartij.
Zonder zichzelf te sparen beschrijft Çankaya in Mijn ontelbare identiteiten hoe moeilijk hij het vindt om een eigen verhaal te vertellen tegen de achtergrond van de debatten over integratie, cultuur en racisme. Steeds laveert hij tussen wortelen en willen vluchten, tussen ‘wij’ en ‘zij’, tussen straat en school, tussen een erbij en er niet bij horen, tussen ongebreideld individualisme en een soms beklemmend collectivisme. Op de dag van de jubileumviering, waar hij zijn oude geschiedenisleraar Nico Konst weer onder ogen moet komen, vertelt hij zijn verhaal.
Mijn ontelbare identiteiten is een bespiegeling op de veranderde omgang met de ‘de Ander’ in Nederland. Het is een indringend verhaal over opgroeien in Nederland als kind van migranten. Reflecterend op loyaliteit, ontheemding en vooral de zoektocht naar een thuis keert Çankaya zich tegen vastomlijnde identiteiten en weigert hij om een verhaal binnen de grenzen van zijn eigen lichaam te vertellen.

Wael – het verhaal van een jongen uit Syrië

Suzanna Jansen

Wael van Suzanna Jansen het aangrijpende relaas van een gewone jongen die door een oorlog zijn normale leven ziet afbrokkelen. Van de auteur van Het pauperparadijs.
Wael van Suzanna Jansen is een belangrijk verhaal. Het zou iedereen kunnen overkomen als er een oorlog uitbreekt. Van de auteur van de bestseller Het pauperparadijs.

  1. Wael is 19, student in Homs. Hij is opgevoed met het idee dat je altijd voor jezelf moet kunnen zorgen. Hij heeft een appartement. Een baan. Een vriendin. Hij gaat met haar trouwen, geen twijfel mogelijk.
  2. Wael is 26, student in Amsterdam. Hij is een bokser, veerkrachtig, positief. Hij heeft een vluchtelingenstatus. Een stageplek. Een bedrijf. Alleen, geen vriendin. Hij werkt aan de toekomst, maar in dromen kan hij niet meer geloven.

Suzanna Jansen tekende in Wael zijn verhaal op: het aangrijpende relaas van een gewone jongen die door een oorlog zijn normale leven ziet afbrokkelen. Tot hem geen andere keuze rest dan op een smokkelaarsschip te stappen, de Middellandse Zee over.

 

Boekenlijst Graphic Novel

Alle dagen ui

B. Carrot

Dit is het waargebeurde verhaal van Saied, een man die asiel zocht en ruim een jaar lang werd vastgehouden in detentiecentrum Schiphol. Binnen de regels van het systeem ontdekte hij een manier om zich tegen het gevangenisregime en pesterijen van bewakers te verzetten. Dat werd hem niet in dank afgenomen. Alle dagen ui werpt een blik op de schaduwzijde van het Nederlandse asielbeleid, die doorgaans verscholen blijft achter ambtelijke termen en geheimhoudingsverklaringen.